Aan het woord: de Limburgse mannen van Support
Cas Camp (27) en Mark Jacobsen (37) zijn binnen de afdeling Support van Reynaers Aluminium het eerste aanspreekpunt voor technische ondersteuning aan gevelbouwers. Het kan niet anders, dan dat u de heren al eens telefonisch gesproken heeft. Maar wie zijn deze mannen?
Mark werkt al bijna 5 jaar op de Supportafdeling van Reynaers Aluminium. Hij begon ooit met een studie Bouwkunde. “Na mijn studie lag de bouw op zijn gat. Daardoor was het moeilijk om een baan te vinden in een richting die me echt aansprak. Uiteindelijk ben ik gestart als inspecteur en daarna adviseur in de asbest-branche” vertelt Mark. Deze functie was echter toch niet waar hij naar op zoek was. “Uiteindelijk kwam ik bij Reynaers Aluminium én Roval Aluminium uit. Beide bedrijven hadden een passende vacature open staan, dus stonden er twee gesprekken gepland. Na mijn eerste gesprek bij Reynaers Aluminium kwamen we samen al gauw tot de conclusie dat we de sollicitatie bij Roval konden cancelen. En nu zijn we al weer vijf jaar verder.”
Bijna tijd voor een jubileum. Vind hij het werk nog steeds leuk? “Zeker, iedere dag ga ik met een glimlach naar het werk. De vragen blijven divers en het adviseren vind ik enorm leuk om te doen.” Die glimlach zien zijn collega’s ook vraag terug. Kom je Mark tegen op de gang of in de lunchpauze, dan zwaait hij al vanaf een afstand. De vrolijkheid zelve.
Iedere dag ga ik met een glimlach naar het werk. De vragen blijven divers en het adviseren vind ik enorm leuk om te doen.
Cas kwam in april van dit jaar het team van Support versterken. Na zijn studie voor timmerman, kreeg ook hij te maken met het solliciteren in crisistijd. “Doordat er in de bouw geen werk te vinden was, begon ik als lakschade hersteller. Daar groeide ik in 7 jaar tijd door tot inkoper en daarna calculator”, vertelt Cas. Uiteindelijk maakte hij de overstap naar de kozijnen. Eerst kunststof, en nu sinds een half jaar aluminium kozijnen.
Blijven leren
“Ik heb in het afgelopen jaar al veel geleerd bij Reynaers Aluminium. Maar ik ben nog niet klaar. Dat maakt het werk ook leuk en uitdagend. Ik leer veel van klanten, en ik hoop zij van mij ook”, lacht Cas. Dat hij nog niet klaar is met leren, blijkt uit de studie Technische Bedrijfskunde die hij naast zijn werk bij Reynaers Aluminium volgt. “Dat doe ik voornamelijk om een Hbo-diploma te behalen. Een papiertje blijkt in deze tijd toch nog erg belangrijk. Al wil ik hier voorlopig echt nog niet weg!”
Ook van elkaar leren de heren nog veel. “Het leuke van de afdeling is dat iedereen een stukje extra kennis heeft en dat weten we van elkaar. Je kunt dus met vragen bij iedereen terecht en we helpen elkaar allemaal graag”, licht Cas toe. Mark vult aan: “Toen Cas net bij ons aan de slag ging, had ik ook veel aan zijn inzichten. En nu nog steeds. Je vult elkaar allemaal aan”.
Ik heb in het afgelopen jaar al veel geleerd bij Reynaers Aluminium. Dat maakt het werk ook leuk en uitdagend. Ik leer veel van klanten, en ik hoop zij van mij ook.
Zwemmend naar het werk
Mark en Cas werken samen op een afdeling, carpoolen naar het werk en blijken dezelfde droge humor te hebben. Zijn er naast overeenkomsten ook verschillen? Daar antwoorden ze allebei volmondig “ja” op.
Mark heeft een grote liefde voor Azië. Hij heeft Azië al drie keer bezocht en daar enorm veel gezien. De natuur en de bijzondere tempels spreken hem aan. “Maar vooral het eten!”, lacht Mark. Als ik vraag wat hij dan zoal heeft gegeten in die landen, antwoord hij iets heel bijzonders: berensoep en paardensashimi. En waar dat dan naar smaakt? “Gewoon, naar kip”. In zijn vrije tijd geeft Mark daarnaast les in reddingszwemmen aan de jeugd van Weert. Dit doet hij nu al 15 jaar. “Eigenlijk kun je best naar het werk in Helmond zwemmen, dan hoef je alleen maar een stukje kanaal te volgen”, grapt Cas.
Cas houdt zich in zijn vrije tijd bezig met klussen in huis en voetballen bij de plaatselijke voetbalclub. Met zijn team werd hij afgelopen seizoen tweede en ook dit seizoen laten ze weinig punten liggen. Daarnaast drinkt hij graag een biertje met vrienden. “Daar herken ik mezelf eigenlijk ook wel in”, lacht Mark. Toch weer twee overeenkomsten dus.
De concurrent
Met meer overeenkomsten dan ze dachten, vullen ze elkaar goed aan. Dat blijkt ook als ze ’s ochtends samen in de auto stappen om richting het kantoor in Helmond te rijden. “Rond 08:00 uur staat Cas bij mij voor de deur en dan is het al gezellig in de auto”, vertelt Mark. “Ja, vaak zegt dan een van de twee “goh we mogen weer of we gaan weer. We hebben er echt zin in”, vult Cas aan. Een half uur later begint de werkdag met koffie en collega’s een goede morgen en fijne dag wensen. “En dan zijn we allebei vanaf 08:30 uur bereikbaar voor klanten en beantwoorden we telefoontjes en mailtjes. Soms moeten we een advies uitwerken of informatie opvragen bij onze collega’s in Duffel.” De heren denken graag mee met oplossingen, al dan niet nieuw, voor bijzondere projecten.
Mark: “Geen dag is hetzelfde. Zo vroeg ooit een klant of ik even mee wilde kijken naar een systeem, bleek het een systeem van de concurrent te zijn. Daar konden we achteraf heel hard om lachen.”
Ook de samenwerking met klanten vinden Mark en Cas een positief aspect van hun werk. “Het is gaaf om te zien dat Reynaers zo veel doet voor en met klanten. Ik vind het leuk dat wij daarin ook betrokken worden. Bijvoorbeeld met de kennissessie inbraakwerendheid voor klanten”, vertelt Cas. “En het is leuk om dan de klanten in levenden lijve te zien”, vult Mark aan. “Sommige klanten heb je vier jaar lang alleen via de telefoon gesproken.”
Bucketlist
Het gesprek eindigde met de vraag: wat staat er nog op jouw bucketlist? Cas zou naar een basketbal- of andere sportwedstrijd in New York willen gaan. Mark zou graag eens parachutespringen. “Dat heb ik al eens gedaan!”, vertelt Cas enthousiast. Het lijstje met overeenkomsten wordt alsmaar langer. De mannen hebben elkaar vandaag in ieder geval nòg beter leren kennen.