Mellat Park cineplex

Film is een van de populairste kunstvormen in Iran. Sinds de Islamitische Revolutie in 1979 heeft het medium film zich gestaag ontwikkeld en een steeds voornamere plaats ingenomen op het gebied van cultuurproductie. Het Mellat Park Cineplex in Teheran, ontworpen door de Iranese architecten Catherine Spiridonoff en Reza Daneshmir, getuigt van deze ontwikkeling en vormt een aanvulling op het nog altijd verrassend kleine aantal bioscopen in Iranese steden.  

Dit nieuwe bioscoopcomplex, gelegen ten zuidwesten van Mellat Park, een van de grootste van de circa 800 parken in Teheran, vormt een organisch geheel met het omringende landschap. Het ten noorden en oosten door het park omgeven gebouw grenst in het zuiden aan de Niayesh-autosnelweg en in het westen aan een sportcomplex. Op 15.000 m2 vloeroppervlak bevinden zich vier bioscoopzalen met elk een capaciteit van 300 bezoekers, plus een kleine projectieruimte voor maximaal 40 mensen, expositieruimten, een restaurant, coffeeshop, CD- en boekwinkel, kantoren en facilitaire units. Het complex is berekend op maximaal 2.200 bezoekers tijdens topdrukte. De langwerpige vorm van de locatie en het uitrustingsplan hebben een langgerekt, gewelfd gebouw opgeleverd dat dankzij zijn structuur met zijn omgeving ‘communiceert’. Op de begane grond en de kelderverdieping bevinden zich twee naar elkaar toe gekeerde bioscoopschermen. Op beide etages staan de twee zalen met elkaar in verbinding om te profiteren van de helling die kenmerkend is voor bioscoopzalen; het resultaat is een grote gewelfde ruimte onder een boog die de twee schermen verbindt. Op de begane grond ontstaat daardoor een toegankelijk gebouw, terwijl het gewelf tevens fungeert als een ruime, overdekte entree. De net zo ruim bemeten kelderverdieping doet dienst als expositieruimte. Een andere open ruimte is gecreëerd op de bovenste verdieping, waar het restaurant zich bevindt. Deze drie horizontale, open ruimten worden aan weerszijden van het gebouw verbonden door twee verticale volumes, waar de foyers en facilitaire units ondergebracht zijn.

Vloeiende overgang

De entree is een centraal element van deze architectuur en zorgt voor een vloeiende overgang tussen het park en de binnenzijde van het complex. Aan de noordkant leiden glooiende paden bezoekers langs de parkpaden richting het gebouw. Door de gewelfde vorm van het gebouw varieert de breedte van de afzonderlijke bouwdelen, waardoor de glooiende paden enigszins kronkelen. Dit sluit aan bij de topologische locatie in het park en bevordert een vloeiende overgang tussen binnen en buiten. De draagconstructie is gemaakt van staal en beton en zodanig ontworpen dat alle constructie-elementen zichtbaar zijn. De materialen waaruit de gewelfde binnenwanden bestaan zijn deels getextureerd. De horizontale oppervlakken zijn bekleed met kunstmatig gekleurde stenen platen, met één kleur per verdieping. Staalplaten zijn aangebracht op de gevel, de verticale pilaren aan weerszijden van het gebouw en de verlaagde plafonds, die met behulp van een speciaal handmatig procedé werden vervaardigd.

Transparantie

De glazen gevel verleent het gebouw een ingetogen elegantie en laat het gebouw uitkijken op het park, waardoor de grens tussen binnen en buiten vervaagt. Het subtiel vormgegeven CW 50-gevelsysteem van Reynaers Aluminium voegt zich uitstekend in het ontwerp en benadrukt het lichte karakter van het gebouw. Tijdens de montage werd een speciaal gemaakt verbindingsstuk gebruikt om het glas aan te brengen in de sponning. Deze innovatie maakte het mogelijk de standaard U-steun te gebruiken. Het BS 100-zonweringssysteem past perfect bij het gevelsysteem en benadrukt tevens de horizontale gevelstructuur. Daarnaast werd voor dit project een speciale oplossing ontwikkeld waardoor de lamellen kunnen worden ingesteld op de gewenste gradenstand. Beide Reynaers-systemen die bij dit project werden toegepast, bleken niet alleen flexibel en aanpasbaar aan niet-standaardsituaties, wat de toepassingsmogelijkheden van het systeem vergrootte, maar droegen ook in hoge mate bij aan een van de voornaamste kenmerken van het gebouw - de transparantie.