“Kijk! Ik woon in dat stoere gebouw. Achter het grindbeton, het derde raam van links op de tweede verdieping.” Brutalisme is hip. Het is nog niet lang geleden dat de grote, bijna schaalloze gebouwen van – meestal – beton werden verguisd en geplaagd door sloopplannen. In de huidige tijd is slopen een grotere vloek. Is het daarom noodzakelijk dat we met een andere bril kijken naar de soms lompe en altijd grote brutalistische gebouwen uit de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw? Of zijn we stiekem weer een beetje verliefd?

De tijd van ‘innoveren binnen kaders’ is voorbij. We staan voor een grote omwenteling waarvoor we wetenschappelijke kennis moeten combineren met verbeeldingskracht. Dit is de tijd waarin de architect volgens Floris Alkemade het verschil kan en moet maken.