Martis Camp

Bohlin, die zichzelf omschrijft als "modernist van opleiding maar humanist in de praktijk" is oprichter en directeur van Bohlin Cywinski Jackson, een bureau dat graag de nadruk legt op de relatie tussen gebouwde structuur en omgeving. Hun werk draait rond het onderzoeken van de aard van mensen en hoe ze interactie hebben met hun natuurlijke omgeving. Medhipour wilde een woning die versmelt met de natuur om een naadloos geheel te vormen, een onderdeel van het landschap zelf. Naast Bohlin Cywinski Jackson deed Medhipour ook een beroep op Wisemen Group Interior Design voor de interieurs. Wisemen Group besteedt in zijn projecten veel aandacht aan de plaatselijke geschiedenis en inheemse motieven, alsook aan de bestaande architectonische kenmerken en vereisten van de omgeving zelf. Met verschillende andere Martis Camp-eigendommen in hun ontwerpportfolio was WGID vertrouwd met de ecologische kenmerken van de regio en was het in staat om deze op een organische manier in het interieur te integreren.

De woning biedt een panoramisch uitzicht op de Pacific Crest Trail dat extra in de verf wordt gezet door een zorgvuldige oriëntatie en grote raampartijen van vloer tot plafond.

Het toevluchtsoord in de bergen is verdeeld in drie afzonderlijke intieme ruimtes voor Medhipour en voor elk van haar twee volwassen kinderen met hun gezinnen. Daarnaast is er een centrale gemeenschappelijke leefruimte om samen te komen, zich te ontspannen en mooie herinneringen te delen. De gemeenschappelijke ruimte begint met een met glas overdekt inkompaviljoen. Dat leidt naar een met dakramen overdekt trappenhuis dat de drie verdiepingen met elkaar verbindt.

Medhipour heeft een privésuite boven de grote kamer en haar kinderen en kleinkinderen wonen in de twee vleugels aan de oost- en zuidkant. De woning is op het westen georiënteerd. De achtergevel kijkt uit op de naburige eigendommen langs de met groen omzoomde oostelijke toegangsweg. Dit biedt privacy en afzondering, terwijl de woning functioneel geïntegreerd blijft in de microgemeenschap. De achterkant van het huis wordt afgeschermd door een gevel van overlappende cederhouten elementen, sommige in massief hout, andere in latten. Op die manier ontstaat er een spel van licht en schaduw in relatie tot de omringende bomen en de sneeuw in de winter, en ook in relatie tot de binnenruimten.

De gezinsvleugel van de zoon van Medhipour beslaat het zuidelijke deel van het huis en is bekleed met grijze gevelbeplating. De gezinsvleugel van haar dochter ligt aan de noordkant en is in grijs gehuld. De centrale gemeenschappelijke ruimte wordt gekenmerkt door een tweezijdige staalskeletstructuur met karmozijnrode cederhouten latten. Deze opvallende kleurschakering tussen de aardetinten van de rest van het eigendom en het omliggende berglandschap doet denken aan een levendige energie die uit het land opborrelt om het huis te doordringen van een natuurlijke en organische vitaliteit.

De lamellenwand strekt zich uit van de besneeuwde heuvelrug tot in het huis zelf, verandert in de hal in een dubbelzijdige wand en vormt zo het kloppende rode hart van de grote kamer. Vervolgens wordt hij verweven met het interieur en vormt hij één zijde van het centrale trappenhuis dat de drie verdiepingen met elkaar verbindt, het belangrijkste oriëntatie-element van het huis. De wand leidt naar een kleine passerelle over de ingang en naar de met koper beklede master suite van Medhipour.

De westelijke gevel is bijna volledig van glas, met verschillende ramen van vloer tot plafond. Er werd niet enkel glas gebruikt om het uitzicht te maximaliseren en onder verschillende hoeken onverwachte zichtlijnen te creëren, maar ook om de grens tussen buiten en binnen te doen vervagen. De ontwerpers wilden originele uitzichten en ruimtes en dat het geheel zou lijken op een ‘ontvouwde origami’. Om dit naadloze gevoel te creëren deed het ontwerpteam een beroep op aluminiumspecialisten Reynaers Aluminium.

Reynaers Aluminium ontwikkelde unieke oplossingen voor glasinstallatie met hun eigen schuif- en raamsystemen die ultraslanke profielen mogelijk maken voor dunne lijnen, een strak ontwerp en een maximaal ononderbroken doorkijkbreedte. Binnen deze oplossingen worden duurzame materialen gebruikt om architecturale uitdagingen op te lossen zonder compromissen op vlak van uitzicht, functionaliteit of prestaties. De woning heeft grote ramen van muur tot plafond, schuifdeuren naar buitenterrassen en patio’s die het uitzicht naar binnen halen, terwijl onaangename weersomstandigheden buiten blijven. Dankzij superieure comfortprestaties houden de bewoners het koel in de zomer en blijven ze lekker warm in de winter.

In de grote kamer, de belangrijkste ontmoetingsplaats, werd een kookeiland voorzien met plaats voor twaalf personen en een eethoek voor twintig personen, met op de achtergrond een weids uitzicht over de vallei, waardoor het lijkt of je buiten zit te eten. Het vervagen van de grens tussen binnen en buiten werd ook in huis doorgetrokken door het veelvuldig gebruik van natuurlijke materialen, zoals leistenen en grenen vloeren en plafond- en wandpanelen en op maat gemaakte kasten in Douglas-spar. Naast de karmozijnrode wand zijn andere kleurexplosies een diepblauwe stalen kolom die een verlaagd plafond omhoog lijkt te houden (eigenlijk de hoekslaapkamer van Medhipours master suite boven) bekleed met verdigris koperpanelen. Het verdigris is een echo van de vele groentinten in de begroeiing buiten en de blauwe kolom verwijst naar het blauw van de sterrenhemel en naar het water van het nabijgelegen Tahoe-meer. Deze kleur werd ook gebruikt op sommige badkamermuren. Het rode motief van de lamellenwand komt in subtiele toetsen terug in heel het decor, zoals roodgekleurde borstweringen aan de stapelbedden van de kinderen en kleuraccenten op plaids.

Het kleurenpalet binnen stemt echter grotendeels overeen met de kleuren van het landschap, waardoor buiten binnenkomt en de grote glazen muren de grenzen tussen buiten en binnen, tussen gebouwde structuur en geografische structuur, oplossen. Bijzettafeltjes in metaal en lavasteen en op maat gemaakte meubels in neutrale tinten kleden het huis verder aan. In de grote kamer ligt een groot koeienhuidtapijt voor de haard, zelf bekleed met taankleurige betonnen houtnerfplaten.

Boven omvat Medhipours luxueuze mastersuite slaap- en woonvertrekken, een hoog op de bergkam genestelde, volledig beglaasde badkamer met bijbehorend dakterras met bubbelbad en buitenhaard. Een op maat gemaakt lederen hoofdeinde, plaids en gezellige fauteuils hebben zachte groene tinten in lijn met het met verdigris panelen beklede raamkader van het ene grote raam van de slaapkamer. Het lijkt wel of je tussen de boomkruinen woont. Dit is het favoriete designelement van Medhipour. In haar eigen woorden: “Je kijkt ernaar en het is magisch. De master bedroom heeft een volledig glazen wand. Het kader is zo elegant en dun dat het gewoon wegvalt…"

De woning slaagt erin zowel een intiem toevluchtsoord te zijn als deel uit te maken van een bruisend, levend ecosysteem. Het is zowel opvallend modern als elegant rustiek. Het functioneert enerzijds als een eigentijds verblijf met de nieuwste comfort-, veiligheids- en levensstijlvoorzieningen voor de multigenerationele programma's van de verschillende delen. En anderzijds is het fundamenteel verankerd in oude geografische en ecologische patronen, in eb en vloed, waarbij het onderscheid tussen de natuurlijke en de bebouwde omgeving verdwijnt.